BOIC / COIB

De Olympische organisatie als merk uitdragen

Nu zowat 5 jaar geleden startte het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC) een verjongingskuur met o.a. een nieuw logo, de definiëring van het ‘Team Belgium’ als merk, een nieuwe website, een hedendaagse corporate identity, een aangepaste commerciële dynamiek en communicatie. Vanzelfsprekend mocht de huisvesting voor de 25 medewerkers niet achterblijven.

Rob Vanhees, Marketing & Partnerships Manager BOIC: “We krijgen dagelijks heel wat bezoekers over de vloer en het beeld dat ze zagen klopte niet met het nieuwe imago van onze organisatie.” De inrichting met kleine individuele kantoren verspreid over de verdiepingen verschilde nog meer van de realiteit dan de aanblik van de gevel. De diensten lagen verspreid, wat onderlinge communicatie bemoeilijkte.”
Hoog tijd voor verandering met als doel de openheid en transparantie van de organisatie naar buiten te communiceren en de interne communicatie te stimuleren. “De buitenkant van het pand dateert uit de jaren ’70, maar hebben we behouden, omdat de hele omgeving mogelijks wordt geherdefinieerd in het kader van het NEO-project” commentarieert Rob Vanhees. “Gezien renovatie van de gevel een belangrijke meerkost zou insluiten die we niet kunnen recupereren, focusten we op de werkplekken. Het door K-ONCEPT ingediende voorstel gaf ons het beste gevoel, dit zowel omwille van de getoonde creativiteit als de voorgestelde planning voor uitvoering”.

Een dubbele piste
K-ONCEPT voorzag een uitgebreide opfrissing voor de kantoren, waarbij met een minimum aan ingrepen een maximaal effect werd beoogd. Zo werden o.a. alle bestaande deuren beglaasd voor een lichte en transparante aanblik. Het concept stelde een speciaal ontworpen tapijttegel voor waarin subtiel lijnen in de Olympische kleuren verwerkt zitten.
De zones die het meest bijdragen tot de imago-uitstraling van het BOIC - hal/receptie, vergaderzalen - werden tot op de gebouwstructuur gestript en volledig heropgebouwd met nieuwe technieken en materialen. Hetzelfde gebeurde met het oude, donkere medische lokaal dat herrees als een luchtige, aangename cafetaria.
Kris Cottenier, Sr. Interior Architect - Managing Director bij K-ONCEPT: “Om de veelzijdigheid van de lokalen maximaal te benutten, werkten we een zo open mogelijk grondplan uit. Zo kan elke van deze ruimtes zonder enige moeite snel omgevormd worden van een werk- of meetingruimte tot een evenementenruimte voor partners. Verder is er een weloverwogen beperkt materiaalgebruik: een naadloze onderhoudsvriendelijke gietvloer, een sterk akoestisch absorberend spanplafond, ingewerkte dimbare LED-verlichting, één terugkerende houtsoort die de sfeer van een sporthal oproept,…”.

De geschiedenis van het BOIC gaat terug tot 1906, wat uiteraard visueel geïntegreerd moest worden in het concept. “We distantieerden ons van een museumsfeer” licht Kris Cottenier toe. “De onmisbare vitrinekast maakt deel uit van het receptiemeubel, terwijl we de ‘wall of fame’ van zowel partners als medaillewinnaars grafisch uitwerkten, zodat ze een prominente maar niet dominante plaats kreeg in de interieuraankleding”.

Gedetailleerd draaiboek
Het BOIC opteerde ervoor om in het pand te blijven doorwerken tijdens de renovatiewerken. Dat legde een stevige tijdsdruk op het project en vereiste een strikte planning en coördinatie van de werken. Rob Vanhees: “Hoewel we vooraf een gedetailleerd uitgewerkt draaiboek en budgetberekening ontvingen, alles ook perfect volgens afspraak verliep, hebben we dit aspect toch wel onderschat. Het aanbrengen van de nodige bescherming en afscherming kost extra tijd, terwijl het toch niet lukt geluidshinder helemaal te weren. Maar uiteindelijk zat iedereen na 4 maanden doorbijten op zijn nieuwe werkplek”.

Speelse accenten
Overal in het ontwerp duiken speelse accenten op. Kris Cottenier somt op: “De wachtzone oogt als een sporttribune; de verlichting verwijst vormelijk naar de Olympische ringen; de Olympische kleuren zijn geprogrammeerd in de RGB LED-verlichting om het maatwerk visueel te ontkoppelen van de vloer; er wordt een looppiste gesimuleerd met ‘aankomst’ frontaal op een videowall, waarboven de stadionklok aftelt naar de volgende Olympische spelen; de ramen kregen een striping met zwart/wit foto’s van Belgische medaillewinnaars; …”.
Rob Vanhees besluit: “Het resultaat oogt jong en modern, maar zeker niet overdadig. Als VZW moeten we een optimaal evenwicht vinden tussen de gewenste uitstraling en de financiële perceptie daarvan. We krijgen elke dag nog positieve reacties van onze binnen- en buitenlandse bezoekers, een aangename bevestiging van onze keuzes”.

Eduard Coddé